Vandaag eerst maar eens onderstaande brief op de post gedaan richting de minister van LNV

Vandaag eerst maar eens onderstaande brief op de post gedaan richting de minister van LNV

Zuidbroek, 24 januari 2023

Betreft: grote zorgen

Geachte heer Adema,

Met steeds groter wordende verbazing, frustratie en ergernis, probeer ik al 20 jaar lang het melkveehouderijbedrijf dat al generaties in onze familie is voort te zetten. Veel plezier haal ik uit mijn werk, maar het plezier wordt steeds vaker onderdrukt door ministeriële en ambtelijke onkunde. Ik kan het de samenleving ook niet eens kwalijk nemen dat vele mensen (met name in stedelijk gebied) niet weten hoe het werkelijk op een boerderij er aan toe gaat. Framing en eenzijdige berichtgeving gestoeld op emoties is aan de orde van de dag.

Ik ben een rationeel persoon en dacht altijd dat ik met mijn werk- en denkniveau aardig mee kon komen, maar ondertussen snap ik er helemaal niets meer van. Ik kan zo een paar kantjes volschrijven met alles wat er volgens mij niet deugt, maar ik zal concreet blijven.

Januari is voor mij de maand van de mestboekhouding. Ik vind dat geen erge klus om te doen. Het geeft mij inzicht in mijn bedrijf en daardoor begrijp ik beter wat er gebeurd. Echter, het klopt gewoon niet meer. Kunt u mij uitleggen dat ik over het jaar 2023 8800 kg stikstof uit dierlijke mest moet afvoeren en vervolgens 16872 kg stikstof uit kunstmest weer mag aanvoeren? Wat is hier milieuvriendelijk aan? Het is zelfs zo, dat wanneer ik niet aan derogatie mee doe, dan moet ik 18928 kg stikstof uit dierlijke mest afvoeren en mag ik 23208 kg stikstof uit kunstmest weer aanvoeren... De normen van nitraat in het grondwater en oppervlakte water worden bij mij niet overschreden en toch moet dit. Snapt u het nog? Daar komt ook nog eens bij dat wanneer ik mijn gewassen minder mag bemesten de grond verschraalt en het gewas dat ik oogst verarmt. Hierdoor moet ik meer (kracht)voerders en mineralen aanvoeren om het rantsoen van mijn koeien op peil te houden. In deze spiraal naar de afgrond willen wij toch niet zitten?

Sterker nog, mijn teveel aan mest voer ik af naar mijn collega/ buurman akkerbouwer. Hij is erg blij met de mest, want hij ziet de waarde ervan in. Ik koop vervolgens tarwe en stro bij hem terug. Ook heb ik een gedeelte van mijn maisteelt in zijn bouwplan. Een volledige win-win situatie met een sterke regionale kringloop gedachte. Goed voor grond, boer, gewas en koe. Circulaire landbouw zoals we dat graag zien. Maar nee… dit telt niet, want het zijn twee aparte bedrijven. Doordat dit zo gezien wordt, ben ik niet grondgebonden, terwijl de mest gewoon legaal en regionaal geplaatst wordt en er een gewas weer voor terug komt. Snapt u het nog?

De grote vraag die mij bezig houdt is: welk doel heiligt dit beleid eigenlijk? Het milieu wordt er in ieder geval niet beter van. Mijn koeien ook niet, mijn gewassen niet, mijn humeur niet en mijn portemonnee al helemaal niet. Vraag van mij is ook: waarom werkt u hier eigenlijk aan mee? Is er dan niemand op dat departement van u die ook zoiets heeft van “dit klopt niet”?

Door dit soort in mijn ogen krankzinnige ontwikkelingen die gewoon doorgevoerd worden ga ik soms bijna aan mijzelf twijfelen. En dan heb ik het nog niet eens gehad over het stikstofdossier, het NPLG, GBM problematieken, flora en faunabeheer en andere doorgeschoten regelgeving. Maar de boer, hij ploegde voort… uit liefde voor zijn vak en in de overtuiging dat wat hij doet, dat hij dat goed doet.

Ik kijk uit naar uw eerlijke antwoord op de toch wel vele vragen die in deze brief zitten en wens u veel wijsheid, eerlijkheid, nuchterheid en rechtvaardigheid toe, want dat wens ik mijzelf ook.

Vriendelijke groet,

,Wim Bos